Ommetje Andenes

Vandaag bereikten wij het meest noordelijke plaatsje van onze vakantie.Andenes ligt in Andoya op de kop van het schiereiland.Veel visserijbedrijven,een heus vliegveld enkele hotels,een hoofdstraat met winkels en vele vrijstaande houten huisjes.
We reden er vanavond even doorheen om ons te orienteren na een heerlijke maaltijd in Hotel Andrikken.

Vanochtend vertrokken uit Harstad,nadat we tijdens het ontbijt de Hurtigruten zagen vertrekken vanaf de cruiseterminal.Het was de Fjordfjels,die de oversteek naar Risoyhamn zou gaan maken.Een plaatsje aan de overkant ten westen van Harstad.

De 83 slingert zich westwaarts
en bepaalde onze route naar Felsnes,waar de ferry ons naar de Vesteralen zou overzetten.Hoewel de zon zich vandaag maar zelden liet zien was het overwegend droog.De laaghangende wolken verborgen de langs onze route uit zee opstijgende bergrotsen en contrasteerden met de sneeuw,die als slagroom de rotsen bedekte.Dit gaf weer mooie fotomomenten langs de route van de Gullesfjorden en even verderop de Sortlandsundet waar de 83 in de 85 en 86 overgaat.

We hadden de tijd omdat het laatste stuk naar Andenes slecht 160 km bedroeg.Omdat we plannen hadden zoveel mogelijk van de Lofoten te zien,lieten we ons verleiden om de doorgaande route naar Andenes te verlaten voor de westelijke route op het schiereiland.Je neemt dan de 975 bij Risoyhamn naar Bjornskinn,waar je weer linksaf gaat om het zuidelijke deel van het eiland te ronden.

Op dit deel van het eiland vrijwel alleen (onbewoonde)vakantiehuisjes,afgewisseld met kleine boerenbedrijfjes.Je ziet er geen kip,hoewel twee elanden opschrikten, toen wij langsreden.Gelukkig bleven ze even staan voor een fotootje.

Het waaide stevig op het eiland en bij een graad of 8 was het steenkoud voor het gevoel.De witte koppen op het water van de fjorden verrieden een stormachtige bries,die ons weerhield van een picknick buiten.Je werd uit je broek geblazen van tijd tot tijd bij het verzamelen van mooie foto s.

De weg slingert zich langs de Riseysundet en Gavlfjorden naar de kust van de Atlantische oceaan en wordt gaandeweg een boerenweggetje met kuilen ,plassen en smalle doorgangen.Het echte offroaden lijkt begonnen en de familie geniet er zichtbaar van.Vooral achterin waren de reacties van de auto op doorwadingen en diepe kuilen goed merkbaar.Een extra plaspauze moest de gemoederen weer tot rust brengen.

Hoewel de aanblik van de natuur tegen de achtergrond van al die grijze lucht een beetje somber maakt zijn deze uitspattingen van het klimaat ook wel weer bijzonder .

Het rondje op het zuidelijke deel van het schiereiland hadden we dus niet willen missen.

De route voert verder langs de Atlantische kust en brengt je langs een militair gebied met veel antennes en radar(geen foto s aub) en door het vissershaventje van Bleik,dat ten zuidwesten van Andenes te herkennen is aan de pittoreske houten huisjes langs zandpaadjes en een haventje,dat uitkijkt op de rots die als grote vin van een orka oprijst uit zee.
Andenes is in aantocht en kort na vijven rijden we het plaatsje binnen en vinden moeiteloos ons hotel aan de Storgata.
We besluiten eerst even langs het kantoor van de Whalesafari te rijden om onze reservering te bevestigen,maar dat bleek gesloten.Dan morgen maar,hoewel er enig twijfel doorklonk in onze reactie,omdat de harde wind wel eens spelbreker zou kunnen zijn.
We zien het wel,terwijl we intussen naar alternatieven uitkijken.

Groet uit Andenes,Ohohoma