Tilbake kikke

Tilbake kikke

Wat gaat de tijd toch snel.Zo kijk je uit naar een vakantie in Noorwegen van ruim vier weken en nu besef je ,dat onze thuiskomst al weer bijna vier weken geleden is .

Het is een reis geweest,waar iedereen naar uitgekeken heeft.Verschillende verwachtingen komen samen in een reisprogramma,waarvan de route en het verblijf van te voren is vastgelegd.
Hoewel je met een tien jaar oude auto enig risico loopt bij oponthoud of technische mankementen,is hiervan gedurende de gehele reis nauwelijks sprake geweest.Op een uitgelopen lagertje van de riemspanner bij de aircopomp na dan.Maar een beetje spuitvet elke dag op de rollers van de aandrijfriem deed wonderen.
Ongestoord hebben wij de reis zoals gepland kunnen vervolgen,waarbij zelfs de armbreuk van oma,hoe vervelend ook,achteraf bezien geen vertraging in het reisschema heeft veroorzaakt.

Qua reiscomfort is de Tahoe een comfortabele reisauto gebleken;ook voor de reisgenoten achterin.Dat oma af en toe een zetje nodig had was eerder een plezierige bijkomstigheid dan een belemmering bij het instappen.De hobbelige wegen die wij af en toe zijn ingeslagen hebben aan het comfort geen afbreuk gedaan,mede omdat het avontuurlijke tijdens die ritten de boventoon voerde.

De ruimte achterin de auto is toereikend gebleken voor de bagage van vier personen.Zelfs de handrolstoel kon mee .Ook de krukken en stokken hebben een plaats gekregen .Het idee van opa om met fruitdoosjes een dubbele bodem voor de bagage te creeren is een goede vondst gebleken.Alles had daardoor een vaste en stabiele plaats ,zonder gevolgen voor het zicht naar achteren.
Gaandeweg weet iedereen wat hij of zij nodig heeft en behoeft niet alle bagage gebruikt te worden bij aankomst op een nieuwe bestemming.

Benne en ook opa en oma hebben eerder Noorwegen bereisd;voor Marianne was het de eerste keer.Het programma bood intrinsiek voor elk wat wils,waarbij de afwisseling van rijden en varen een bijzondere dimensie aan de reis heeft gegeven.De rondreis kun je typeren als in vogelvlucht .Te voren had opa zich aan de hand van de Lonely Planet gids voorbereid op bezienswaardigheden onderweg ,zodat we ter plaatse niet behoefden te zoeken.
Er heeft de gehele reis geen enkele druk bestaan op het halen van reisbestemmingen.Reisdagen waren gepland op maximaal 250-300 km(bij een gemiddelde snelheid van 40-50km) ,waardoor er genoeg ruimte was voor uitstapjes,fotomomenten en sanitaire stops.Dat wij meer km s hebben gemaakt komt uit de wens om vooral de binnenlanden in te trekken ,waar de mooie “sceneries” konden worden bezichtigd.
De aard van de reis heeft wel tot gevolg,dat je niet alles kunt bekijken onderweg,maar dat heeft bij geen van de reisgenoten het gevoel gegeven iets gemist te hebben.Natuurlijk was het niet doorgaan van de walvissafari even een domper.
Zoals eerder gezegd kun je Noorwegen op verschillende manieren bereizen en beleven;wij kozen voor veel zien onderweg zowel naar als op de Lofoten en op de weg terug langs de grote fjorden.
En dat is best intensief geweest als je afgaat op de vermoeidheidsverschijnselen ,die wij allen in min of meerdere mate hebben ervaren na afloop van de reis.

Iedereen heeft het als plezierig ervaren, dat we een vaste dagindeling hebben gehanteerd.Duidelijk voor iedereen en vastigheid bij het plannen van activiteiten de opvolgende reisdagen.Dus om 9.00 v.m.gezamenlijk ontbijten in alle rust en niet voor tien uur half elf in de auto.
Omdat de dagen lengden gedurende de reis kon je s avonds natuurlijk ook langer genieten van de dag.Een vast element elke namiddag,waar we ook waren was de gezamenlijke borrel op de hotelkamer.Een moment om nog een keer stil te staan bij de dag en te kijken naar wat de reis ons verder zou brengen.Ik moet er niet aan denken,dat wij het reisbudget zouden hebben moeten belasten met de Noorse prijzen voor de meegenomen (citroen)jenever en cognac.Ruim twaalf liter van het geestrijke vocht heeft onze kelen gesmeerd en van de meegenomen hoeveelheid is ,zoals op de foto is te zien,ongeveer een halve liter overgebleven.Twaalf liter puur plezier en genot,waarbij ook het dagelijks navullen van de flesjes (een taak van Nic)tot het ritueel kon worden gerekend.

Door de voorbereidingen en voorafgemaakte hotelreserveringen bleven de dagelijkse taken tot een minimum beperkt.Boodschappen deden de dames in de morgen bij de eerste beste gelegenheid,terwijl de mannen de Tahoe dan voorzagen van prijzige peut.Nic bekommerde zich daarbij om de ruiten en lichten van de Tahoe,die door de weergoden elke dag wel weer van een smerig laagje modder of ander vuil waren toegedekt.
Chaufferen is een genot in dit land met zijn vele kronkelende wegen en glooiende landschappen.Omdat we off season door Noorwegen trokken,konden we het tempo aanpassen aan de rust en stilte van de omgeving en genieten van al hetgeen die prachtige natuur daar te bieden heeft.(er zijn ruim 2500 foto s geschoten,waarvan er 680 in dit reisdagboek zijn opgenomen)

Dat het weer zich niet altijd van zijn beste kant heeft laten zien heeft uiteindelijk nauwelijks invloed gehad op onze dagelijkse activiteiten.Eerder is er sprake geweest van verrassende wendingen,omdat de komst van de lente dit jaar met heel veel sneeuwval gepaard is gegaan.En zoals jullie hebben kunnen lezen geeft dat een zeer aparte beleving en verschijning,waarbij de donkere wolken vrijwel dagelijks de zintuigen in stemming brachten.
De temperatuur was te doen;behalve bij een sterke wind zoals op de Vesteralen en de Lofoten.Dan is het gewoon ijzig koud en wil je niet echt buiten zijn.Maar in doorsnee hebben we goed kunnen reizen met temperaturen tussen nul en 10 graden.
En als je terugkijkt dan valt het aantal echte regendagen ook nog mee.
Het is Noorwegen op zijn best en daar waren we op voorbereid.

Noren zijn viseters.Niet zo vreemd met zo n lange kustlijn en een levendige visindustrie.In het algemeen hebben we heerlijk gegeten,zowel in de hotels,waar wij half pension hadden geboekt als daarbuiten.Alles is prijzig in Noorwegen en je hoeft dan ook niet op financiele meevallers te rekenen.Toch hebben we het aangedurfd om elke avond een pilsje bij het eten te bestellen a raison van tussen 8 en 12 euro.Niet dat je aan die prijzen zult wennen,maar ja een lekker biertje aan het eind van de dag moet eraf kunnen.

Vooraf kon ik moeilijk inschatten hoe Marianne met haar handicap de reis zou beleven.In mindere mate maar toch,had ik hetzelfde bij opa en oma .
Het is allemaal meegevallen.We hebben eigenlijk geen dingen gedaan ,die men niet aan zou kunnen.Dat oma is gevallen in de badkuip heeft ons allen doen realiseren,dat een ongelukje in een klein hoekje kan zitten.En dat ze daarna wellicht uit enige overmoed met een gebroken arm bij de beelden van het Vigiland park kwam te vallen ontlokte wel enige emotionele reacties,maar daar bleef het bij.Ook Nic is een keer uit de auto gevallen (in de harde sneeuw),omdat hij de naastliggende greppel over het hoofd zag;maar gelukkig geen ernstige schade.
Het droeg allemaal wel bij aan de ongerustheid bij vooral Marianne over het schadevrij blijven van haar ouders gedurende het vervolg van de reis.Meer dan te voren realiseerden wij ons,dat we een steentje moesten bijdragen in de preventie,nu je weet waarop je attent moet zijn.
Gelukkig realiseerden opa en oma zich dat ook.(Overigens gaat oma prima vooruit;onder begeleiding van een fysiotherapeut doet zij er weer alles aan om haar arm in conditie te brengen.)

Met bijna 10.000 reiskilometers ,waarvan 7000 over de weg,in goed vierenhalve week behoren we nog niet tot de echte kilometervreters.Die rijden dergelijke afstanden in 10-14 dagen.Maar die lui,vooral op motorfietsen kunnen beter opschieten over de weg,maar zullen toch minder beleven dan wij hebben gedaan.
Wij hebben er bewust niet voor gekozen om de Noordkaap aan te doen.Qua landschap biedt het noordelijke deel niet veel meer.En bovendien zou dit met ons tempo een kleine 14 dagen meer aan reistijd betekenen.
Van de verhalen ,die we van andere reizigers meekregen was de Noordkaap in de tijd van onze reis niet echt een place to be;met veel storm en regen en dientengevolge omgewaaide caravans en campers.
Waar je ook komt in Noorwegen tref je Nederlanders.Veel 60 plus –publiek(moet ik nodig zeggen),die de economische malaise van het eurogebied even ontvluchten voor een adempauze in een van de mooiste landen van Europa.Veel campers rijden er rond ,mede dankzij de overal ingerichte infrastructuur.

Het zij nog een keer gezegd,rijden in de Noorse natuur verveelt niet.Hoeveel fjorden je ook passeert je laat je overweldigen door de landschappelijke schoonheid.

Hebben we wat gemist onderweg?Willen we weer terug?Van de regio s die wij bezocht hebben hebben we een goede indruk gekregen.Je kunt niet alles bezoeken.Alle streken zijn het waard om er langer te verblijven dan wij gedaan hebben.Om te vissen of te wandelen,bergen beklimmen,te skien of skaten,te raften of te kanoen.Een land met veel sportieve recreatieve reisbestemmingen.
Maar ook cultuur kun je intenser beleven.Veel musea van uiteenlopende aard vooral in de grote steden en kerken zijn het bezichtigen waard ;we hebben er een klein beetje van mee gekregen.

Opvallend is de goede kennis van de Engelse taal bij de Noren;in woord en geschrift.Vanaf een jaar of zes krijgen zij al Engels op school en dat betaalt zich terug.Van enig probleem over de immigratie en integratie van mensen met een niet Noorse afkomst is op straat niet veel te merken.
Wel elke dag televisie over de rechtzaak van Breivik met accenten op de vraag of hij nu wel of niet toerekeningsvatbaar is.

Noren zijn trots op hun tradities(vergelijk de nationale feestdag),die mogelijk sterk geworteld zijn in de vele geloofsrichtingen die het land kent.Noren zijn sportief en op dat gebied zeer actief,zoals we aan de vele outdoor activiteiten kunnen zien.Noorse vrouwen zijn overwegend slank van bouw en knap als je van blond houdt.Opmerkelijk is dat er net zoveel vrouwen rondlopen met gitzwart haar.
In de horeca werken veel mensen vanuit oost-Europa en de Baltische staten;en zij hebben het naar hun zin,voorzover wij hiernaar vroegen,mede door de open maatschappij,die Noorwegen vormt.
Noren zijn in materiele zin rijk.Hun levensstandaard lijkt tweemaal zo hoog als die van ons.Vele goede tot uitstekende wegen tot in het verre noorden,die door alle luxe en duurdere automerken worden bevolkt.
Wat overblijft is een goed gevoel,hoewel Marianne na een week al enige heimwee naar Sammy kreeg.Zoals ze zelf zei overkwam het haar en zij was meteen eerlijk over haar gevoelens.
Ik zou nog een keer terug willen om de walvissen te bekijken en tevens het vogeleiland bezoeken.

Met zn vieren op stap;allemaal eigen persoonlijkheden en eigenaardigheden op een goede twee vierkante meter dagelijks met elkaar en voor elkaar .Het is goed gegaan ,ook omdat er elke dag wel iets was om naar uit te kijken en je te laten verrassen.Voor herhaling vatbaar?Misschien bij leven en welzijn,maar dan met de neus richting oost-Europa.

Op de reis hebben we zoveel mogelijk gebruik gemaakt van lokale reisgidsjes.Veelal ook routes bevattend naast beschrijvingen van plaatselijke bezienswaardigheden.Buiten het seizoen is er echter nog niet veel open.De zomerperiode start op 1 juni en dan gaan ook de meeste bergroutes open.
Van muggen of ander ongedierte hebben we door het koude weer geen last gehad.Enige voorbereiding later in het seizoen kan geen kwaad,maar ter plaatse is voldoende verkrijgbaar.Warme kleding domineert de reisbagage,hoewel het in de zomer best meer dan 24 graden kan worden.Terrasjes zul je in het overgrote deel buiten het stedelijk gebied in Noorwegen niet aantreffen.

In het voor en na seizoen is er voldoende overnachtingscapaciteit vrij .Je behoeft niet alles van te voren te reserveren zoals wij ,bewust,gedaan hebben.Vooral de motorrijders profiteren van de talloze hutten die her en der gehuurd kunnen worden.Vooral tijdens regen aan te bevelen.De vele watertjes nodigen graag uit voor de lunch of anderszins picknicken en velen ,waaronder de camperbewoners,maken er gebruik van.

Veel gezien en ervaren en dankbaar voor de mooie reisbelevenissen.

Wij groeten jullie allen,van luisteraar tot lezer,tot blogger ;tot weerziens (adjo pa gjensyn).

Ohohoma