Natte boel

Het is een van die dagen,waarop ze in Noorwegen zo lijkt het patent hebben.Als Noren voorspellen,dat het gaat regenen reken er dan maar op.
Het is ook reden om elke dag weer te doen wat je wilt of van plan bent, want het kan de volgende dag zo maar in het water vallen.

Innhavet,waar we sliepen is een pleisterplaats en halte op weg naar het verre noorden of zuiden.Voor iedereen zo lijkt het ,want als we op het terras om ons heen kijken is het een komen en gaan van vrachtwagens en lokaal verkeer.Allen komen in de Rema (de noorse AH)een boodschap doen of even een snelle hap voor onderweg halen.

Als je over de E6 naar het noorden gaat moet je langs Innhavet.In het dorp versmalt de weg,waar een zebrapad het oversteken veiligheid moet bieden.
Toch denderen de vrachtwagencombinaties door het dorp.
Dat er geen ongelukken gebeuren is misschien te danken aan het feit,dat je het verkeer al van ver ziet aankomen.

Het hotel,waar wij logeren is voor de locals een ontmoetingspunt en tegen de avond komen ze vanuit de omgeving even een biertje drinken.
Wij doen de borrel dit keer buiten aan het water van de Sagfjorden.Het is net te doen bij ca 10 graden in een warme jas.

Je kunt zien dat er truckers komen,want de maaltijden zijn copieus.Er staat walvisvlees op het menu,waarvan de familie wel een stukje wil proberen.Het blijkt erg zout te zijn.
Niet alle bordjes worden leeggegeten,maar dat gaat niet op voor het dessert,dat er in gaat als koek.

De weersvoorspellingen voor vandaag waren niet best.De receptioniste van het hotel vertelde,dat de afgelopen twee dagen voor het eerst deze maand de zon had geschenen.We boften dus,maar voor hoe lang?

Vanmorgen was het bewolkt,maar wel droog .Harstad stond op het programma en we zouden de E6 afrijden en niet naar Lodingen oversteken,omdat we dan te vroeg op de Lofoten zouden aankomen.
Wel waren we gedwongen de ferry bij Bognes naar Skardberget te nemen,gewoon omdat de weg daar ophoudt.
Tegen die tijd begon het dan zoals voorspeld te regenen bij een aanwakkerende wind.
De luchten kleurden grijs en de vergezichten waren gevangen in een wolkenband van regenwolken.Een mistroostig gezicht.Wel een uitdaging om er mooie foto s van te maken.Niet alles lukte jammer genoeg.

De overtocht duurde ca 25 minuten,waarna we in Narvik onze lunch gebruikten op een plekje aan de Ofotfjorden.Een stortbui hield ons in de auto.
De E6 rondt de Ofotfjorden rechtsom,waarna deze zich splitst in de E10 naar Harstad en de Lofoten en zelf afbuigt richting Alta en Noordkaap.Het is op zich een goede weg,waar je af en toe 90 km /uur mag rijden.Maar vele bochten en klimmetjes drukken de snelheid aanzienlijk,mede door het drukke verkeer in deze omgeving.
Harstad is een havenstadje,dat de poort is naar de Lofoten en halteplaats voor de Hurtigruten.

Het is koud en winderig als we met de auto even de stad verkennen.Omdat alles dicht is is er weinig reuring,waarop we besluiten terug te keren naar het hotel aan de kade ten noorden van de binnenstad.Zoals gebruikelijk genieten we van de maaltijd ,terwijl we intussen enkele ferry s voorbij zien gaan;ook een tweemaster kiest het ruime sop.Naarmate de avond verstrijkt wordt het droog en zien we zo waar de zonnige kant van Harstad nog even,maar bij 8 graden laten we buiten voor wat het is.

Morgen de laatste ruk naar de Lofoten,waar we in de middag in Andenes hopen aan te komen voor weer nieuwe belevingen in een hopelijk meer zonnige omgeving.De weersvoorspellingen wijzen echter nog niet in die richting.Toch deert het weer ons niet erg.Met elkaar is het gezellig,we hebben er met de kleding op gerekend en we behoeven het traject niet op de motorfiets af te leggen.Geen klagen dus.

Terwijl het buiten klaarlichte dag blijft,groeten wij jullie ,

Ohohoma